آثار سجده در زندگی
آثار عشق به خدا در سیمای مؤمنان همیشه دیده می شود، سجده های طولانی نیمه شب آرام بخش روح و روان آنهاست، دوست و دشمن این آینه تمام نمای حق و حقیقت را لمس می کنند، هر کدام به نوبت خود غیطه می خورند و یا رشک می برند.
آری، نماز و مناجات انسان را مقرب درگاه حق می نماید، و آثار خشوع و خضوع در جبین آنها چون مشعلی فروزان شعله ور است، نوری که دیگران را به حق و کمال دعوت می کند و از خودبینی و خودپرستی دور می گرداند، اینها هستند که در دنیا و آخرت به زین العابدین معروف می شوند، و به حق زینت بخش محفل بشیرت و امام و قدوه مؤمنین می گردند، سجده و کرنش برای خدای یکتا، نه تنها انسان را از فحشاء و منکرات دور نگه می دارد، بلکه دیگران را نیز به صراط مستقیم دعوت می کند، نگاه به آنها تحولی درخشنده در هر فرد یه وجود می آورد، و کسی که تشنه حق است از آن شربت زلال و سیمای روشن و زیبا یهره می برد.
آری، عبادت کنید و آنچه سزاوار خداست ادا کنید، گر چه او بی نیاز و غنی  می باشد، ولی ما باید شاکر نعمتهای بیکران او باشیم، به اصطلاح جایی که نمک خوردی نمکدان مشکن، و گر چه ما از عهده شکر نعمتهای او بر نمی آییم، همانگونه که سعدی به زیبایی سروده است: 
                    از دست و زبان که برآید                 کز عهده شکرش بدر آید 
ولی کمتر چیزی که می توانیم این است که بعد از هر نماز سر به سجده گذاشته و شکر گذار نعمتهای او باشیم، و گاه قطره اشکی بریزیم.