خداوند ماه صیام را بر سایر ماهها برتری بخشید

پس برتری آن را بر ماه های دیگر به سبب حرمتها و گرامی داشتنهای بسیار و فضائل و برتری های آشکار که برای آن قرار داد، هویدا گردانید، و در آن ماه از جهت بزرگ داشت، آنچه را که در ماه های دیگر حلال کرده حرام نمود، و خوردنیها و آشامیدنیها را در روزهای آن منع کرد، و برای آن وقت آشکاری (معینی) قرار داد، که خدای بزرگ و توانا جائز و روا نمی داند که پیش انداخته شود و نمی پذیرد که از آن وقت به تأخیر افتد. سپس عبادت و بندگی در شب قدر آن را به عبادت در شبهای هزار ماه برتری داد، و آن را شب قدر نامید، شبی که خدای تعالی اجلها و روزیها و هر امری که حادث می شود را مقدور می فرماید، در آن شب بسیاری از فرشتگان و روح که مخلوقی است بزرگتر از فرشته به فرمان پروردگارشان بر هر که از بندگانش بخواهد با قضا و قدری که محکم و استوار کرده که تغییر و تبدیلی در آن نیست.